Vorige week schreef ik hier een stukje over de jeugd van tegenwoordig. En dat die eigenlijk best veel op de jeugd van vroeger lijkt. In de Telegraaf verscheen bijgevoegd artikel van een voormalig politieman en voorzitter van een politiebond. Goed dat hij aandacht vraagt voor de problematiek rondom jeugd want die verdient een betere aanpak dan nu. En maatwerk dan graag. En daar ga ik toch een andere kant op dan de auteur van dat artikel. Hij hamert vooral op het negatieve en dat is nu juist waar ik niet voor zou pleiten. Zoals ik in het eerdere stuk al schreef: De meeste jeugd heeft geen wapens, doet zijn ding en werkt hard. Er wordt in het stuk geschreven dat het een steeds groter probleem zou zijn. Cijfers wijzen anders uit. Het aantal jeugdigen dat betrokken is bij criminaliteit is dalend. Wel zijn het vaker zwaardere zaken waar ze bij betrokken zijn. Dat is zorgelijk maar wel anders dan gesuggereerd. Er worden in het artikel diverse voorbeelden genoemd en bij de oplossing komen de ouders aan bod. Bij het voorbeeld van de 2 meisjes die in de metro andere meisjes bewusteloos schoppen zijn deze daders, na het tonen van de beelden, door ouders naar de politie gebracht! Moeilijk maar heel goed zou ik zeggen. Maar dat is nu net niet wat in het artikel wordt geschreven. En dan nog de politieagenten die al heel lang zouden waarschuwen voor jonge boeven bij grote zaken. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat dat klopt. En ik heb daarover aan veel bellen getrokken. Vaak met tegenvallend resultaat. Helaas liep het, zoals eerder schreef,  meestal binnen de politieorganisatie zelf al vast. Die zelfkritiek mis ik ook een beetje. Het is inderdaad tijd voor een nieuwe, frisse aanpak van jeugd. Positief en stimulerend waar het kan, streng en corrigerend waar het moet. En als dat laatste niet werkt doorpakken en straffen. Veruit de meeste "criminele jeugd" wordt niet zo geboren maar gemaakt. En daar zit de mogelijkheid te corrigeren.

Er zijn de laatste tijd helaas een aantal trieste incidenten met jonge daders (en slachtoffers) geweest. Uiteraard is daar veel media aandacht voor.  Vaak komt ook de vraag naar voren of jonge jeugd nu vaker bij misdrijven is betrokken als vroeger. Op de site van RTV Rijnmond stond bv dit artikel wat daarop inzoomt. Het aantal jongeren wat bij misdrijven betrokken is ligt behoorlijk LAGER dan in het verleden. Wel zijn ze vaker betrokken bij ernstigere misdrijven. Als je echter de gemiddelde media zo leest leven we in een tijd waarin de jeugd echt verschrikkelijk is. Heel veel bij misdaad betrokken en ze groeien allemaal voor galg en rad op. En dat is gelukkig absoluut niet zo! Klachten over de jeugd zijn van alle tijden. Ook al toen ze nog "galg en rad" hadden. Maar net als toen zijn veruit de meeste jongeren niet met misdaad bezig. Hebben veruit de meeste geen wapen bij zich en zijn die gewoon jong aan het zijn. We moeten uitkijken dat we door al dat negatieve geroep de jongeren die "op het randje zitten" niet de verkeerde kant opduwen. Ook wij als politie doen daar in mijn ogen teveel aan mee. Pontificaal moet het in de media als er bij een preventief fouilleeractie wat is aangetroffen. Vaak zonder de nuance van het soort "wapen" en de hoeveelheid ten opzichte van het aantal gefouilleerden. Relatief makkelijk scoren terwijl structurele aanpak van de, gelukkig kleine, groep criminele jongeren op een laag pitje staat. Eén van mijn frustraties als wijkagent was dat ik soms wist dat bepaalde jongens ( en heel soms een meisje) iets geflikt had. Dat die ook wisten dat ik het wist maar vaak de gevolgen niet ondervonden omdat het bij de keuzes die binnen de opsporing gemaakt worden geen prioriteit had. En daar groeien ze van. Ik kom er mee weg, ze kunnen me toch niets maken. Op naar de volgende.(klus?) Ik heb echt niet de illusie dat ze allemaal op "het goede pad" blijven als we wel vroeg doorpakken. Maar een deel toch zeker wel. Dat is voor ons als maatschappij beter maar zeker ook voor henzelf. Het vergroot hun toekomstperspectief aanzienlijk. Kortom, ik ben ik helemaal niet zo negatief over "de jeugd van tegenwoordig" en denk ik dat we dat ook eens wat meer moeten benadrukken. Niet alleen dat negatieve! En daarnaast moeten we meer inzetten op bijsturen waar mogelijk in plaats van alleen ach en wee roepen als het mis is gegaan.

Een aantal politici hebben (opnieuw) een wetsvoorstel ingediend wat rechters verbied bij geweld tegen ambulance, brandweer, buitengewoon opsporingsambtenaren en politie een taakstraf op te leggen. Dat klinkt natuurlijk geweldig en binnen de politie ging er aantal jaar terug al een petitie rond om dit te steunen. Nu lijkt er een politieke meerderheid voor te zijn dus het taakstrafverbod komt er mogelijk. Nou joepie hoor!U proeft waarschijnlijk mijn sarcasme al want het lijkt allemaal mooi ( met nadruk op lijkt) maar het is net helemaal niets. Gisteren bij het programma Renze verdedigden politici het voorstel onder andere met de opmerking dat het ook een signaal is dat we achter de politie/hulpverleners staan. Lekker makkelijk. Een voorstel wat geen geld kost om ons te paaien. En ook nog een voorstel wat nagenoeg niets veranderd aan de huidige praktijk. Want bij  fysiek geweld tegen hulpverleners worden er vrijwel altijd al gevangenisstraffen opgelegd. (Mocht iemand een voorbeeld hebben waar dat niet zo is dan hoor ik het graag, het liefst met het vonnis erbij )

Afgelopen weken kwamen er weer cijfers naar buiten over het toenemende aantal meldingen wat de politie krijgt rondom mensen met onbegrepen gedrag. In de volksmond meestal verward gedrag genoemd. Kijk Hier voor het persbericht van de politie zelf. Een, in mijn ogen, niet helemaal correct bericht. Ik vind dat de worden " incidenten" en " overlast" een bepaalde, negatieve, toon zetten. Ja er zijn veel in " incidenten" en "overlast" maar zeker niet bij alle meldingen die onder die incidentcode worden geregistreerd. Er bestaat maar één incidentcode in onze systemen. Of het nu om een een echt incident gaat of om een aandachtsvraag, alles staat onder die code. Is een bekende "verwarde" een keer dronken en veroorzaakt overlast? Grote kans dat hij onder deze code de boeken ingaat. Doen u of ik dat, dan heet het openbare dronkenschap. Ook op de meldkamer merken we dat het aantal meldingen toeneemt. Dat is natuurlijk niet goed, veel van deze meldingen (dus wel van echte incidenten/overlast) horen niet bij ons thuis omdat we daar niet voor opgeleid zijn. En daar mag best aandacht voor gevraagd worden. Aan de andere kant moeten we volgens mij wel uitkijken dat we niet alleen negatief over deze meldingen doen. Niet alles op één hoop gooien en een stigma opplakken. Veel meldingen van deze aard zorgen ook voor een glimlach. Kan je met wat aandacht en een praatje prima oplossen. En omdat in perspectief te zetten, dat is veel leuker dan minuten lang uitgekafferd te worden door "gewone" mensen. En geloof me, dat gebeurd net zo vaak. Hieronder wat voorbeelden van meldingen die wij op de meldkamer kregen: