Dit is een verhaal uit de oude doos. Ik heb het lang geleden ook al eens beschreven. Maar het was zo'n fantastische melding dat ik hem hier ook nog maar een keer vertel. Ik werkte in die tijd bij de zogenaamde S(urveillance)-dienst in Dordrecht. Toen nog op het bureau Nassauweg. Samen met een collega had ik dienst op de 0102. We surveilleerden wat tot de mobilofoon begon te leven: 0102 hier de GMC over. Hier de 0102. Willen jullie gaan naar de huppeldepupstraat 1 in Dordrecht. We hebben iemand aan de lijn die aangeeft alleen thuis te zijn en op zijn kop in een kast te zitten. Het lukt hem niet eruit te komen. Kunnen jullie even kijken. Eh, hier de 0102 wij gaan ter plaatse. U begrijpt dat we alleen al door de melding de grootste pret hadden en alle scenario's vast bedachten😂. We kwamen ter plaatse aan en belden voor de zekerheid toch maar aan. Maar er werd niet open gedaan. Ik riep door de brievenbus: "politie, is er iemand?" Heel vaag hoorden we iemand terug roepen. We begrepen dat we de deur maar moesten intrappen en snel binnen moesten komen. Dat hebben we toen maar gedaan hè😎. Het was gelukkig geen al te stevige deur en hij zat niet op het nachtslot dus met relatief weinig schade was hij zo open. We liepen de woning in en gingen op het geluid af. We belandden in een slaapkamer en van wat we toen zagen kregen we allebei de slappe lach. Heel vervelend voor de jongeman in kwestie maar het was echt niet in te houden. Dit was in onze bedachte scenario's niet voorgekomen. In de slaapkamer stond een brede kledingkast met 2 deuren. Eén van de deuren stond open. Tussen de 2 ruimtes achter de deuren zat een middenschot. Die was niet helemaal tot bovenaan maar er zat een aantal decimeter ruimte boven. En daar staken 2 voeten bovenuit. En achter die gesloten deur klonk de stem die met ons praatte. Het was geen gezicht. Toen de ergste slapte van het lachen over was hebben we hem kunnen bevrijden. Natuurlijk gingen we één en ander controleren en wat bleek, de betreffende jongen woonde inderdaad op dit adres. Het deel van de kast wat open was gebruikte hij. De andere helft was van zijn broer. Nu had zijn broer een hele mooie trui en die wilde hij stiekem even gebruiken. Hij had geprobeerd die te pakken en was voorover gekieperd en zat klem. Gelukkig zat zijn mobiel in zijn zak en kon hij die pakken en 112 bellen.
Reactie plaatsen
Reacties